لج می کنم و بد اخلاق میشم نه چیزی می بینم  نه چیزی می شنوم نه چیزی می گم دست خودم که نیست تو که نباشی زندگی باید به کام من تلخ بشه

تقــویمِ امـسال هـــم بـا تقـــویــمِ پــارسال هیـــچ فــرقـی نمی کند وقتـی زنـــدگی تــا اطّـلاعِ ثــانــوی  تعــطــــــیل اسـت

خدایــــــــــــــــــا به حد کافی خیال بافتم  و تنم کردم یه کم واقعیت شیرین  لطفا

مــــــرا کــه هیــچ مقصـــدی بــه نامـــــم و هیــــچ چشمــــی در انتظــــارم نیسـت را ببخشیـد کــه بـا بـودنـــم تـــــرافیـک کــــــرده ام !

حس آن ته سیگار مچاله حس آن شاخه شکسته روی زمین حس بیمار در کما رفته حس آن بره که گرگ نشسته برایش به کمین حس تنهایی و رخوت حس جان دادن تو خلوت حس مرگ دارم امشب …

تمام آرزوی امشب من ندیدن فرداست

این روزها پارو را رها کرده ام و دراز شده ام کف قایقی معلق  که به هیچ کجا نمی رود

خدایا مرا چه طعمی آفریدی که همه از من زود سیر می شوند

تنها نشسته ام و چای می نوشم و بغض می کنم هیچکس مرا به یاد نمی آورد این همه آدم روی کهکشان به این بزرگی و من حتی آرزوی یک نفر هم نبودم

کم آورده ام اعـصاب من هرزه نــیست کـه روز و شـب مورد تجــاوز قــرارش می دهند